Men belooft een steeds eenvoudigere aangifte. Ook schermt men constant met (al dan niet reële) fiscale voordelen. Wat blijkt echter in de praktijk: elk jaar nieuwe koterijen, soms met de meest absurde fiscale bedenksels ; de belasting betalen gebeurt steeds meer automatisch (de fiscus kent tal van fiscale parameters nog voor je aan de aangifte begint), maar voor alle voordelen en aftrekken moet je zelf actie ondernemen.
Wat merken we ook: de overheid dwingt ons steeds meer om gebruik te maken van de digitale platformen. Alleen, de performantie en gebruiksvriendelijkheid van dit digitaal apparaat is behoorlijk ondermaats.
Als je vergeet een voordeel te claimen, dan is de fiscus daar helemaal niet rouwig om. Je betaalt dan rustig (en maar al te vaak onbewust) een pak teveel. Mocht je toch bezwaar hiertegen indienen, dan halen sommige controleurs alle wapens boven om dit te kelderen.
Wie te weinig aangeeft of onterecht een voordeel toepast, wordt steeds strenger aangesproken. Boetes worden steeds sneller opgelegd. De boetes worden ook steeds hoger en lopen steeds vaker in de duizenden Euro’s.
Kortom, elk jaar een mooie bonus voor de schatkist aan teveel betaalde belastingen en (te) snel gevorderde straffen.
Meer over de illusie van een eenvoudige en rechtvaardige fiscaliteit: volg een keer de link naar De Standaard.